logo sustentas

logo sustentas

jueves, 13 de febrero de 2014

VOLVEMOS AO LABORATORIO: 4ª SESIÓN

Hoxe xoves presentóusenos a oportunidade de volver ao laboratorio para proseguir coa síntese. 
Hoxe tocaba pasar o suposto biodisel producido a un erlenmeyer. Dado que o biodiesel é a fase menos densa tivemos que empregar unha pipeta Pasteur para levar a cabo a operación. O proceso tiña que ser lento e coidadoso para non aspirar a fase máis densa (¿glicerina?) e iso significou unha proba de paciencia para todos os rapaces, acostumbrados a procesos rápidos e a resultados inmediatos. Estiveron 40 minutos pipeta en man, pero a maiorçia aínda non remataron. Terán que completar o proceso nun segundo intento. Só dous remataron, Antón e Adrián. Antón obtivo o medio de reacción máis "feo": moi turbio, emulsionado e cunha fase inferior moi pastosa, case que sólida. Extraeu apenas 61 gramos de fase menos densa (¿biodiesel?)

anacos semisólidos, turbidez...

mirade o líquido sobrenadando sobre unha pasta case sólida
Adrián tiña tamén un medio de reacción algo turbio, pero moito menos que Antón. Ao final conseguiu pesar uns 150 gramos.
Aquí vos quedan algunas fotos do momento do transvase
Carlos

Marta
Mentres tanto Silvia aproveitou a hora para facer a filtración dun claki e posterior secado. A metade do aceite (uns 500mL) secouno no microondas e comprobou que dos 21ºC iniciais, só se precisaban 2 minutos a máxima potencia para acadar os 75ºC. Aos 4 min a temperatura xa excedía os 100ºC, co cal a evaporación da posible auga presente estaba asegurada. O aspecto despois de secalo era cristalino

Outros 500mL secounos cunha nova técnica: pistola de aire quente (secador de pelo vamos...). 


Con iso conseguiu temperaturas próximas aos 45ºC pero o aspecto, sen ser malo en absoluto, non era tan transparente coma no microondas.


Aquí temos as dúas mostras xuntas


E por último tiñamos a Juan, Verónica e Carla que, como non viñeran o luns, correspondíalles levar a cabo unha proba de síntese de biodiesel. Pero as premuras de tempo fixeron que non puideran quentar como se esperaba os seus medios de reacción e, ao final, os 3 ensaios tiveron que realizarse a temperatura ambiente. Carla probou con 1 g de sosa, Verónica con 1,5 e Juan tamén con 1,5 pero sobre un aceite secado no microondas, mentres que o de Verónica e Carla foran secados a baixa temperatura. Os seus resultados servirán para acabar de redondear a análise dos 8 ensaios do luns que explicamos na seguinte entrada do blog.

Na reacción de Juan, rapidamente apareceron as dúas fases, a inferior moi negra cunha interfase moi definida. So axitou 2 minutos ao comezo e despois deixou o medio de reacción en repouso no funil.

A reacción de Juan no funil de decantación
a interfase
As reaccións de Carla e Verónica, ao final, nun vaso de precipitados e con pouca axitación (1o minutos cunha variña de vidro)
As probas de reacción de Carla e Verónica
Temos tamén algún vídeo da tarde. Neste vemos a dinámica de grupo establecida e o bo ambiente que había



Neste outro Carla acelera un pouco o proceso de formación do metóxido quentando o Erlenmeyer sobre a placa calefactora para favorecer a disolución


E neste vemos como Carla e Verónica fan a mestura de reactivos que da inicio á transesterificación. Vese unha formación inmediata de dúas capas



En definitiva, un día algo atropellado pero no que seguimos co proceso sacando conclusións...





No hay comentarios:

Publicar un comentario